Fragment uit Hérodiade
De operarecensenten wijzen er in hun kolommen op dat Hérodiade van Jules Massenet tot het oude operarepertoire behoort. Zeker, het werk ging al in 1881in de Muntschouwburg in Brussel in première en Massenet laatste opera dateert van het jaar 1912. Tussen deze twee data zouden er nog een dertig tal opera’s volgen. Hérodiade bleek later niet zo bekend te zijn als Manon, Thais, Esclamonde of Werther maar ouderwets is het werk zeker niet. Verwijzend naar de politieke situatie in Noord Afrika kan men deze opera zelfs een zekere actualiteit toekennen. Het verhaal speelt zich af in Jeruzalem 35 jaar na Christus. Haat en nijd tieren welig en leiden tot oproer in de plaatselijke tempel. De mensen zijn arm. Het jonge eenzame meisje Salomé is op zoek naar haar moeder en komt pas aan het einde van de opera te weten dat Hérodiade dat is. Voor dat het zover is neemt ze haar toevlucht tot de rebelse sekteleider Jean (Johannes de Doper). De opera lijkt op een variant van het Salomé verhaal van Richard Strauss. Hérodiade had ik nog nooit gehoord maar ik concludeerde al snel dat dit werk, zoals alle bekende opera’s van Massenet, de toeschouwers de kans bood om te genieten van zijn wondermooie muziek. Ook dit keer bij de Vlaamse Opera. Het Vlaamse symfonie orkest onder leiding van Dmitri Jurowski excelleerde, het koor was weer zeer goed op dreef en de solisten deden wat van hen verwacht mocht worden. Het meeste applaus gold invalster Barbara Haverman (voor Carmen Giannatasio) die de rol van Salomé overtuigend neerzette. Haar grote volume en klankkleur pasten mooi bij haar rol. Bijzonder goed soleerden Zoran Todorovich als Jean (Johannus de Doper), de tegenspeler van Salomé, en Petri Lindroos als Phanuel.
Regie
Het leek erop dat de leiding van de Vlaamse opera besloten had dit werk te presenteren als een Grand Opéra. Voor de totale regie van deze operaproductie was Joachim Schlömer verantwoordelijk. Het was zijn debuut voor de Vlaamse opera. Het podium zag er indrukwekkend uit. Het Koninklijke paar Hérode en Hérodiade beschikten over een ruim luxueus ingericht privé-vertrek dat geplaatst was op een platform van ongeveer honderd vierkante meter dat vier ton woog. Het was bevestigd aan twintig kabels waardoor men het omhoog en omlaag kon bewegen. Het volk vertoefde daarentegen meestal op de grond tussen omgehakte bomen en moest het doen met toegeworpen voedsel. Het verschil in welstand tussen arm en rijk werd hier zichtbaar gemaakt. Enige ingrepen van de regisseur waren voor mij onbegrijpelijk zoals de twee rondlopende roze konijnen die vermoedelijk een symbolische functie hadden. Ik bracht ook geen begrip op voor het optreden van twee dansers die te pas en onpas met hun wulpse bewegingen afleidden van wat elders op het podium plaats vond. Het nut van hun stuntwerk ontging me helemaal toen de twee dansers een steile wand met dansfiguren te lijf gingen. Toch genoten? Zeker. Er viel veel te genieten. Er waren mooie, massale, stevige koorscènes, aria’s en duetten die met veel emotie werden gezongen. Ik was wel verrast dat de titelrol een aanmerkelijk kleiner aandeel had in het werk dan Salomé. Salomé had de opera dus ook kunnen heten. Deze productie van Hérodiade is de moeite waard en Broadcasting Union besloot het werk op te nemen en zal het naar veertien landen uitzenden waaronder ook Nederland. Opletten dus want het werk is de moeite waard.
Operabeluisteren.nl 