Masterclass: goed voor zangers èn publiek

Meinard Kraak

Zingen kan iedereen. Dat zal wel. Vraag willekeurig aan mensen of zij een liedje voor je willen zingen. Het stereotiepe antwoord is meestal: ‘Ik kan niet zingen.’ Dat klinkt ongeloofwaardig. Op een voetbalveld of tijdens community singing in een stad of dorp wordt er massaal meegezongen. Men zoekt dus steun bij elkaar. Trouwens redelijk zingen kun je met een paar lessen aardig onder de knie krijgen. Het wordt wat anders wanneer je stukken uit opera’s of liederen van Schubert of Strauss wilt zingen. Daar komt een gedegen techniek aan te pas. Weinigen slagen er in om een behoorlijk niveau te bereiken. De moeilijkheidsgraad is hoog, je moet lef en inspiratie hebben, je verdiepen in de tekst en die zo verstaanbaar mogelijk zingen. De conservatoria lijken de aangewezen plaats om je te bekwamen. Maar daarna? Als je wat wil bereiken of het tot je vak wilt maken moet je audities doen, masterclasses bezoeken en liefst ook een vocalistenconcours winnen.
Vrijdag zat ik in het Theater aan de Parade in Den Bosch tijdens een masterclass het Internationaal Vocalistenconcours (IVC). Twee sopranen en een countertenor lieten zich ten aanschouwe van een klein publiek corrigeren door de bariton Meinard Kraak. Hij deed dat voortreffelijk. Op een sympathieke, elegante manier wist hij bij deze drie jonge mensen een verbeeldingskracht op te roepen die hun voorgedragen stukken binnen binnen vijfenveertig minuten naar een hoger niveau tilden. Hij vroeg het drietal hun emoties meer te laten spreken en bracht de diepere lagen van de voorgedragen muziek naar boven. De masterclass was voor de zangers ongetwijfeld heel leerzaam. Niet alleen voor hen, maar ook voor de mensen in de zaal die zich wellicht meer dan ooit bewust werden van de moeilijkheidsgraad van het zingen van opera’ s en liederen. Misschien is nog het meest waardevol dat je je als toeschouwer tijdens een masterclass een betere luistertechniek toeeigent.
Voor mij gold dat in ieder geval.