winnares Jamie Barton
Jamie Barton won zondag de BBC Cardiff Singer of the World Competition. Zaterdag was ze door de zevenkoppige jury uitgeroepen tot winnaar van de Songprize. Daar voegde ze een dag later ook nog de Operaprize aan toe. De jury bestond o.m. uit de stersopraan Kiri te Kanawa, de mezzo-sopraan Felicity Palmer, de tenor Neil Shicoff en operadeskundige bij uitstek Nicholas Payne. Zij moesten bepalen welke zanger of zangeres liet horen over de grootste muzikaliteit te beschikken, het meest opwindend en kleurrijk te kunnen zingen en wiens techniek boven alle twijfel verheven was. Bovendien werd van de winnaar verwacht in staat te zijn de emoties van een gezongen aria geloofwaardig over te brengen aan het intens meelevende publiek door een goede tekstbehandeling en fysieke uitstraling.
De Amerikaanse mezzo sopraan Jamie Barton voldeed volgens de deskundige jury uitstekend aan deze criteria.
De toeschouwers en de kijkers van BBC 4 hoorden en zagen een 31 jarige zangeres de sterren van de hemel zingen. In de operafinale zong zij aria’s uit Adrana Lecouvreur van Cilea, de heksrol uit Hänsel und Gretel van Hümperdinck, een lied van Sibelius en tenslotte de beroemde aria ‘Je vais mourir’, uit Les Troyens van Berlioz. Haar omvangrijke gestalte was geen hinderpaal om fysiek een goede acteerprestatie neer te zetten. In tegendeel Jamie bracht in de prachtige zaal van Cardiff haar emoties overtuigend over bij het publiek met haar ogen en gebaren. In Humperdincks aria toonde ze groot gevoel voor humor en in de andere aria’s legde ze ook haar hele ziel en zaligheid bloot. Haar surplus aan volume, haar prachtige frasering en haar zuiverheid, ook in de lage tonen, waren voldoende om de jury over de streep te trekken. Daar stond ze dan met een lach van mond tot oren, overgelukkig met haar prijs. En dat twee dagen na elkaar! Zij was de eerste vrouwelijke deelnemer in de 30 jarige geschiedenis van deze competitie die daar in slaagde.
Velen zien in Barton een diva die spoedig als solist in de Metropolitan van New York zal optreden. Zo ver is het nog niet. In de zomer van 2007 maakte zij haar professionele debuut in La Traviata in de rol van Anina in het Opera Theater van St.Louis. De zangeres zong de laatste jaren wel al belangrijke bijrollen in Die Meistersinger von Nürnberg, Borus Goedoenov. La Traviata, Rigoletto enz. Een gouden toekomst lijkt op haar te wachten.
De Italiaanse dramatische sopraan Teresa Romano (28) maakte op mij ook een grote indruk. Met grote passie bracht zij aria’s voor het voetlicht uit Le Cid van Massenet, Mefistofele van Boito en de beroemde slotaria ‘Pace, pace mio Dio’ uit La forza del destino van Verdi. Het waren aria’s met grote emoties vertolkt door een zangeres die al in grote Italiaanse operahuizen rollen zingt en ongetwijfeld verder haar weg zal vinden.
De Kroaat de bas-bariton Marko Mimica (25) beviel me wat minder. Zijn aria’s van Mozart en Verdi ontbeerden de nodige spanning. Vooral de aria van Atilla had ik liever horen zingen door een wat diepere bas.
De mezzosopraan Daniela Mack (31) koos voor aria’s uit Sapho van Gounod, Idomeneo van Mozart en La Cenerentola van Rossini. Het waren niet de gemakkelijkste aria’s. Het publiek beleefde het meeste plezier aan haar laatst muzikale bijdrage,
Sopraan Olena Tokar (25) uit de Oekraïne bleek een charmante zangeres die het meest indruk maakte met het lied van de Maan uit de opera Rusalka.
De Joan Sutherlands prijs werd door het publiek gegund aan de Britse zanger Ben Johnson die finalist was in de liedfinale.
Van de 400 ‘jonge’ zangers die deelnamen aan de strijd om de Liedprijs en de Operaprijs brachten het er acht tot de twee finales. Twee zangers zongen in beide finales.
Een interessante vraag is wie we de komende jaren zullen terug zien op de grote opera podia.
Operabeluisteren.nl 