Op 6 december kon men in de Schouwburg van Tilburg genieten van de prachtig uitgevoerde opera Katja Kabanova van Janacek. De sensitieve muziek, het uistekend zingen en acteren, moeten de toeschouwers ongetwijfeld hebben ontroerd. Enkelen waren wellicht verrast dat de componist zich bediende van de zogenaamde spraakmelodieën. Zo’n melodie is te omschrijven als een poging om de protagonisten een natuurlijke conversatietaal te laten zingen en daardoor het realisme van de handeling sterker te benadrukken. De zangstijl is min of meer declamerend. Het ritme van de spreektaal, waar Janacek jarenlang onderzoek naar deed, wordt daardoor zeker hoorbaar in de muziek. Het rauwe realisme en het steeds dreigende onheil riepen een permanente spanning op die wel moest leiden tot een fatale afloop: de zelfdoding van Katja. Haar rol werd schitterend vertolkt door de sopraan Johanni van Oostrum. De getrouwde Katja heeft een buitenechtelijke verhouding. Al spoedig blijkt zij een speelbal te zijn van de omstandigheden zoals haar burgerlijke omgeving maar vooral ook van het gedrag van haar schoonmoeder Kabanicha die voortdurend een wig drijft tussen haar en haar echtgenoot Tichon. Van Oostrum wist Katja’s gevoelens van eenzaamheid, gewetensnood en de worsteling met haar eigen identiteit overtuigend over te brengen met haar pure, heldere en volle stemgeluid. Katja’s onzekerheid leidde tot twijfels die oneindig lang lijken te duren (de sleutelscène). Ze twijfelt opnieuw tijdens een afspraakje met haar geheime minnaar Boris of ze al dan niet op zijn avances zal ingaan. Aan het begin van het tweede bedrijf zingt ze: ‘Ik heb geen vrije wil.’ Dat bevestigt ze meerdere keren in haar tekst tegen anderen: ‘Ik wilde je wat anders zeggen’ en ‘ik was mezelf niet de baas.’ Ze verdrinkt zichzelf in de Wolga en het had er alle schijn van dat dat ook gebeurde onder druk van de dorpbewoners.‘ Het jongere schoonzusje van Katja, gespeeld door Karin Strobos, speelde vol overgave haar troostende rol ten opzichte van Katja die haar lief en leed tegen haar uitsprak. Haar zang en acteren waren van grote klasse. De mannenrollen werden allemaal prima ingevuld. Een compliment dient uit te gaan naar het uitstekend spelende Limburgs symfonieorkest dat de prachtige sensitieve orkestmuziek tot leven bracht. Dat de uitvoering van Opera Zuid op een hoog niveau stond was vooral ook te danken aan de artistiekleidster van het gezelschap Miranda van Kralingen. In 1998 zong ze zelf een indrukwekkende Katja bij de Reisopera en nu had ze zichzelf gecast als de onverbiddelijke, autoritaire schoonmoeder Kabanicha. Een grote verdienste van haar was dat zij kans zag om voor deze productie de beroemde 76 jarige regisseur Harry Kupfer aan te trekken. Conclusie: Een schitterende uitvoering.
Prachtige Katja Kabanova van Opera Zuid
07/12/2011 Door Peter Année
Geplaatst in Geen categorie | Geef een reactie
Zoek in deze site:
Archief
- april 2022 (3)
- maart 2022 (1)
- februari 2022 (1)
- januari 2022 (1)
- december 2021 (1)
- november 2021 (3)
- oktober 2021 (1)
- september 2021 (3)
- september 2020 (2)
- augustus 2020 (3)
- juli 2020 (1)
- juni 2020 (1)
- mei 2020 (2)
- april 2020 (2)
- maart 2020 (3)
- februari 2020 (1)
- januari 2020 (2)
- december 2019 (1)
- november 2019 (2)
- oktober 2019 (4)
- augustus 2019 (1)
- juni 2019 (2)
- mei 2019 (2)
- april 2019 (1)
- maart 2019 (2)
- februari 2019 (3)
- januari 2019 (3)
- december 2018 (3)
- november 2018 (3)
- oktober 2018 (5)
- september 2018 (2)
- augustus 2018 (1)
- juni 2018 (3)
- mei 2018 (3)
- april 2018 (5)
- maart 2018 (4)
- februari 2018 (4)
- januari 2018 (2)
- december 2017 (5)
- november 2017 (4)
- oktober 2017 (4)
- september 2017 (2)
- juli 2017 (1)
- juni 2017 (4)
- mei 2017 (2)
- april 2017 (3)
- maart 2017 (2)
- februari 2017 (3)
- januari 2017 (4)
- december 2016 (3)
- november 2016 (4)
- oktober 2016 (4)
- september 2016 (2)
- augustus 2016 (1)
- juni 2016 (1)
- mei 2016 (3)
- april 2016 (4)
- maart 2016 (2)
- februari 2016 (4)
- januari 2016 (1)
- december 2015 (4)
- november 2015 (5)
- oktober 2015 (2)
- september 2015 (4)
- juni 2015 (1)
- mei 2015 (5)
- april 2015 (3)
- maart 2015 (3)
- februari 2015 (4)
- januari 2015 (2)
- december 2014 (3)
- november 2014 (5)
- oktober 2014 (4)
- september 2014 (4)
- augustus 2014 (3)
- juni 2014 (4)
- mei 2014 (3)
- april 2014 (3)
- maart 2014 (5)
- februari 2014 (2)
- januari 2014 (3)
- december 2013 (5)
- november 2013 (7)
- oktober 2013 (3)
- september 2013 (3)
- augustus 2013 (2)
- juni 2013 (3)
- mei 2013 (3)
- april 2013 (3)
- maart 2013 (4)
- februari 2013 (5)
- januari 2013 (2)
- december 2012 (9)
- november 2012 (2)
- oktober 2012 (6)
- september 2012 (2)
- augustus 2012 (4)
- juli 2012 (1)
- juni 2012 (3)
- mei 2012 (2)
- april 2012 (2)
- maart 2012 (1)
- februari 2012 (3)
- december 2011 (5)
- november 2011 (6)
- oktober 2011 (6)
- augustus 2011 (1)
- juli 2011 (1)
- juni 2011 (3)
- mei 2011 (4)
- april 2011 (3)
- maart 2011 (1)
- december 2010 (5)
- november 2010 (2)
- oktober 2010 (7)
- september 2010 (4)
- augustus 2010 (5)
- juni 2010 (6)
- mei 2010 (4)
- april 2010 (7)
- februari 2010 (3)
- januari 2010 (2)
- december 2009 (5)
- november 2009 (5)
- september 2009 (1)
- augustus 2009 (2)
- juli 2009 (3)
- juni 2009 (2)
Plaats een reactie